බයිසිකල් මතක..

බයිසිකල් හෙවත් පාපැදි අද කාලීන මාතෘකාවකි. ලොකු ලොකු සැප පහසු වාහනවල ගිය අයවලුන් අද බයිසිකලයට හා පොදු ප්‍රවාහනයට වැටී ඇත. එක් අතකින් මෙය එක්තරා සමාජවාදයකි. එහෙත් තවමත් සියයට සියයකින් නොවේය. තවමත් යමක් කමක් හෝ බලපුලුවන්කාරකම් ඇති අයවලූන් කෙසේ හෝ තෙල් ලබාගෙන සිය කටයුතු සුපුරුදු පරිධි පවත්වාගැනීමට සමත්ව ඇත. ඔවුන් සියල්ල හෝ බහුතරයක් ප්‍රමාදවී හෝ පාපැදියට ගොඩවනු ඇත.

බයිසිකලය පැදීම කලාවකි. ජීවිතය මෙනි. සමබරතාවය පවත්වා ගැනීම අත්‍යාවශ්‍ය‍ය. නැතහොත් වැටීම නියතය, ජීවිත්වීමත් සමබරතාවය පවත්වා ගැනීමක් නොවන්නේ ද? එය කම්බියක් මත බයිසිකල් පැදීමකි.

80 දශකයේ ළමා විය ගෙවූ අපට බයිසිකල මහා සතුටකි. එකල සයිකලයක් මිලදී ගැනීම එක්තරා මට්ටමකට සමාජ තත්ත්වය හඟවනා සංකේතයකි. මෝටර් රථ හෝ මෝටර් බයිසිකල් අද තරම් සුලබ නොවූ එකල, සෑම නිවසකම පාහේ බයිසිකලයක් වීය. බයිසිකලයක් මිලදී ගැනීම සෑම කුටුම්බයකම සිහිනයකි. එකල බයිසිකල් ගැනීමට සිහින දකිනා මිනිසුන්ගේ කතා ඇසුරෙන් ඒකාංඟික ටෙලි නාට්‍ය පවා නිපැයුනා මතකය.

එකල බයිසිකල් ලොවේ රජ්ජුරුවෝ "රැලේ" සයිකල්ය. "රැලේ" බයිසිකලයක් ඇති එකා පොරකි. ඩබල් පෝර්ක් "හම්බර්" රැලේට දෙවෙනි වූයේ නොවේ. චීන "ෆීනික්ස්", "ෆ්ලයින් පිජන්", ඉන්දියන් "හීරෝ", ජපන් "ලුමාලා" එකල ජනප්‍රිය බයිසිකල් සන්නාමයන්ය. පොඩි අයට "චොපර්" යනුවෙන හැදින්වූ බයිසිකල් වර්ගයක් ද තිබුණී. ගියර මාරු කළ හැකි, L අකුර හැඩති ආසනයකින් සමන්විත මෙය එකල යමක් කමක් ඇති අයවලුන්ගේ දරුවන් භාවිතා කළ බයිසිකලයෙකි. මේවාට අමතරව හැන්ඩල් එකට යටට කරකැවූ, ගියර් වීල් සහිත රේසින් සයිකල් ද වීය. ඒවා බහුලව භාවිතා කෙරුණෙ සයිකල් රේස් පදින්නන්ය.

බයිසිකල් පැදීමේ මූලික පාඩම බයිසිකලය තල්ලු කිරීමය. එය කාලයක් සිදු කෙරෙණු ඇත. දෙවෙනි අදියර වම් පැඩලයට ගසමින් ඉදිරියට යාමයි. තෙවැන්න පොල්ල යටින් පැදීමයි. සමහරුන් මෙය හැන්ඩ්ල් එක් දෑතින් අල්ලාගෙන කරණ අතර තවත් සමහරුන් සීට් එක දකුණූ කිහිල්ලෙන් හිර කරගෙන වම් අතින් හැන්ඩ්ල එක මෙහෙයවමින් ඉදිරියට යනු ලබයි. මම දෙවෙනි වර්ගයේ එකෙකි. එම ක්‍රමය පොල්ල උඩින් පැදීමේ ක්‍රියාදාමය පමා කරවනු ඇත.  ඒ වවුලකු මෙන් බයිසිකලයේ එල්ලී දකුණූ කකුල පොල්ලට උඩින් දමා ගැනිමට යාමේදි ඇතිවන සමබරතාවය ගිලිහීමෙන් ඇති කරවනු ලබන අධෛර්‍යය නිසාවෙනි. නමුත් ඒ කිසිවකට අප නතර කරවනු හැකි වූයේ නොවේ. නොදන්නා කිසියම් හේතුවක් නිසාවෙන් මුලින්ම බයිසිකලයේ පොල්ල උඩින පැදපු දිනය ලෙස 1987 දෙසැම්බර් 27 වනදා ලෙස මාගේ මතකයේ සඳහන්ව ඇත. එය නිශ්චිත මතකයක් නොවේ. නමුත් වසර නිවැරැදි විය යුතුය.

එයින් පසු එළබෙන්නෙ වැඩ දැමීමේ කාලයයි. මුලින්ම එක අතක් අත් හැර පැදීම, අත් දෙකම අතහැර පැදීම, ඩබල් දමා පැදීම, ට්‍රිබල් දමා පැදීම, හැන්ඩල් එක උඩ සිට පිටි පස්සට පැදීම, ලගේජ එක මත වාඩි වී පැදීම, ඉදිරිපස රෝදය ඔසවාගෙන පැදීම ආදී මෙකී නොකී සියලු වැඩ කෑලි අත් හදා බැලෙනු ඇත. ඒවා නිසා සිදුවූ අනතුරුද බොහොමය. තුවාල සිදුවීම් එමටය. නමුත් අපට නිදහස උපරිමයෙන් තිබිණී. මව හෝ පියා අපගේ පිටි පස්සෙන් එන පුරුද්දක් එකල නොතිබුනි. අපි වැරදි කරමින් උගෙන ගතිමු. නමුත් අපට ලැබුණු නිදහස අපගේ දරුවනට දීමට අප ඉගෙන නොගත්තේ මංද? කොතනක හෝ වරදක් වී ඇත.

එකල සෑම නිවසක්ම වින්කලයෙකි. පොඩි පොඩි අලුත් වැඩියාවක් කරගැනීමට අවැසි උපකරණ බොහෝ නිවෙස්වල තිබුණි. ටියුබ් එක ටයරයෙන් පන්නා, ජල පරික්ෂාවක් සිදු කොට සිදුර හඳුනාගෙන, පීරෙන් පිරිමැද සොලිසන් ගා, තවත් ටියුබ් කැබැල්ලක අලවා පැච් එකක් දමා ගැනීමේ හැකියාව එකල පොඩි උන් වූ අපටත් තිබිණි.

බයිසිකලය පැදීම ආස්වාදයක් වුවද එහි පොල්ලෙහි වාඩි වී යාම කරදරයෙකි. දකුණු කකුල හොලවා ගැනීමට බැරි තරම් හිරි වැටීම ලොකුම කරදරයෙකි. නමුත් නැවත රුධිරය ගමන් කිරීම ඇරඹී කකුල ක්‍රමයෙන් පණ ලැබීම ආශ්වාදය දනවන්නෙකි. ඒ මගින් නැතිවූ සෙරෙප්පු ගණන සැළකිය යුතු ගණනෙකි.

ලංකාව කාලයේ ආපස්සට ගමන් කිරීමේ දෝෂය නිසා මේ සහෘද්දයාට නැවතත් අපමණ අගයක් ලැබෙමින් පවති. මෝටර් රථ, මෝටර් බයිසිකල් තෙලේ බලය පෙන්වනා විට, අසරණ වූ මිනිසුන්ගේ පිහිටට නැවතත් බයිසිකල් පැමිණ ඇත. වින්කල් කරුවන්ද ගනන් උස්සමින් සිටී. ඒවටත් දැන් පෝලිම් ය.

බයිසිකලය අපූරු වාහනයෙකි. කම්මැලි නොවන මිනිසුන් එයට සැමදා පෙම් බඳිනු ඇත. එය තවත් කාලයක් මිනිසා සමඟ රැදෙනූ නිසැකය. 

ලියුවේ;

සෙන්නා / 04.07.2022.