හඳුන්කූරු වෙළෙන්දිය

 

ජුනි 15, 2024

අපගෙ මුල්ම නැවතුම වූයේ ඇම්බැක්කේ දේවාලයයි. එය කලින් සැළසුම් කළ ගමනානතයක් නොව හදිසියේ මගදී දුටු නාමපුවරුවක් ඔස්සේ ලඟා වූ නැවතුමකි. කාලයක් සිට නැරබිය යුතු ස්තාන ලයිස්තුවේ අංගයක් වූ මෙම ස්තානනයට මෙලෙස හදිසීයේ, අහම්බයෙන් හෝ  පැමිණීමට හැකිවීම සතුටට කාරණයකි.

පුංචි බැවූම නැග දේවාලය කරා වූ මාවත දිගේ අප පිය මනින විට අරලිය ගසක් යට සිටි ඇය අප වෙතට ප්‍රවේශ වූවාය. මගේ මතක නිවැරැදිනම් ඇය සැළකියයුතු පිළිවෙලකට ඇඳුම් ඇඳ සිටියා. ඒ ඇය සතු උපරිම සහ හොඳම ඇඳුම විය යුතුය. නමුත් එය පිරිසිදුය, පිළිවෙලය. 

"අනේ මහත්තයා හඳුන් කූරූ පෙට්ටියක් අරන් අපිට ආධාරයක් කරන්න. මට ළමයි දෙන්නෙක් ඉන්නවා මහත්තයා මේකෙන් තමා ඒගොල්ලන්ට කන්න බොන්න ඉගන ගන්න වියදම් කරන්නෙ. අපිට වෙන ආදායම් මාර්ගයක් නෑ මහත්තයෝ. මේ ළමයින්ගෙ තාත්තා ගහකින් වැටිලා එක් තැන් වෙලා ඉන්නෙ. එයාගෙ බේත් වලටත් වියදම් කරන්නෙ මේකෙන් හම්බෙන ආදායමෙන් තමා. මහත්තයලා අපිට අනුකම්පා කරලා අනේ හඳුන්කූරු පෙට්ටියක් අරගෙන යන්න". ඒ, කොළඹදී ආලෝක සංඥා පුවරු අසල අනන්තවත් දැක ඇති, විකිණීමට නොව සිඟාකෑමේ මෙවලමක් ලෙස හඳුන්කූරු අතේ තියාගෙන සිඟමන් යදින යාචකයන් දැක ඇති මාගේ සිතේ හඳුන්කූරු පෙට්ටියක් රැගෙන අප වෙත පැමිනෙන ඇය දැකීමෙන් පහල වූ සිතිවිලිය.

"මහත්තයලා දේවාලෙට නේද යන්නෙ? හඳුන්කූරු පෙට්ටියක් අරන් යන්න මහත්තයා. මේවා බොහොම සුවඳ හඳුන් කූරු. අපි ගෙදරමයි හඳන්නෙ. එක පාරක් අරගෙන බලන්න. මේ එක කූරක් පැය දෙකක් විතර ඇවිලෙනවා. දිගටම සුවඳ තියනවා. මේවා අපිමයි හදන්නෙ. දේවාලෙ පත්තු කරන්න බොහොම හොඳයි මහත්තයා. එහෙම නැත්තම් ගෙදර ගෙනිහිල්ලා පත්තු කරලා බලන්න. සුවඳ ජාති හතරක් තියනවා. ඔය කඩේ තියන කොයි ඒවටත් වඩා මේවා හොඳයි. එක පාරක් පාවිච්චි කරොත් මහත්තයලට වෙනස් තේරෙයි." ඒ සිය නිෂ්පාදනය මහත් ආඩම්බරයෙන් අප වෙත පිළිගන්වූ ඇයගේ සැබෑම වචනයි. 

හඳුන්කූරු පෙට්ටියකට මුවා වී සිඟමනේ යෙදෙන සොරුන් මෙන් නොව ඇය ජීවිතය ජීවත් කරවීම වෙනුවෙන් උත්සහයෙන්, මහන්සියෙන් ව්‍යාපාරයක නිරතවන දිරියවන්ත කාන්තාවක් බව වටහා ගැනීමට ඇයගේ මේ වචන පමණක් ප්‍රමාණවත්ය. එම නිසාම අවශ්‍යයතාවයක් නොතිබුනද හඳුන්කූරු මිලදී ගැනීමට අප තීරණ කළහ. ගනුදෙනුව අවසානයේ ඇය විසින් අප වෙත රුපියල් දහයක් ඉතිරි දිය යුතු විය. එය අවශ්‍යය නැතැයිද, ඇයට තබාගන්නයයි ද පැවසූ විට " නෑ නෑ මහත්තයා එහෙම කරන්න බෑ, ඔහොම ඉන්න ඉතුරු දෙනකම්" යැයි කී ඇය අවසාන සතය දක්වාම ඉතිරි මුදල් බේරුම් කළාය.

සිය දිරියෙන් නිපදවන හඳුන්කූරු අලෙවි කිරීම ආඩම්බරකාර ව්‍යාපාරයක් කරගත් ඇය, හිස් හඳුන්කූරු පෙට්ටි පෙන්වමින් සිඟමනේ යෙදෙන යාචකයන් හට කදිම ආදර්ශයක් නොවන්නේදයි සිතමින්, මෙවන් වූ මිනිසුන් තවමත් මේ රටෙහි සිටීම ගැන ඇතිවූ සොම්නස් හැඟිමෙන්ද යුතුව අප දේවාලය කරා පිය නැඟූහ.

අදටත් ඇය හෝ ඇයගේ ව්‍යාපාරයේ යම් අයෙකු එම ස්තානයෙහි හඳුන්කූරු අලෙවි කරණවා විය හැකිය. බොහෝ විට ඇය සිය ව්‍යාපාරය ඊළඟ අදියර තෙක් ඔසවා ඇතිවාට නිසැකය. ඔබත් ඇම්බැක්කේ දේවාලයට ගියහොත් ඇයගෙන් හඳුන්කූරු මිලදී ගැනීමට දෙවරක් නොසිතන්න. ඒ වෙන කිසිවක් නිසා නොව ඈ පැවසූ පරිදිම ඇයගේ හඳුන්කූරු ඉතා උසස් තත්ත්වයේ ඒවා බැවිනි.

නිමි.

ලියුවේ;

සෙන්නා / 15.06.2024